Prezent

    Padał deszcz. Było pochmurno i smutno w całej Turilii. Rośliny o tęczowych, żywych kolorach nagle jakoś poszarzały. Żadne ze zwierząt nie miało ochoty dziś wychodzić na zewnątrz. Wszystkie siedziały w swoich norach, dziuplach i jaskiniach.
    Taylor nie wyróżniała się. Leżała w ciepłej grocie i rysowała kamykiem po ścianie, który zostawiał za sobą blady ślad. Jej obrazek nie był zbyt piękny, ale ukazywał najszczersze uczucia. Przedstawiony był tam Oscar. Ten miły, zabawny i przygłupi kocurek, oraz ten odrzucający od siebie i wrogo nastawiony do całego świata. Niektóre fragmenty rozmazywała łapką, a inne poprawiała trawą tak, że rysunek stawał się wyraźniejszy. Zagłębienia w skale i szczeliny znacznie utrudniały rysowanie, ale kotka się tym nie przejmowała. Po prostu chciała mieć jakieś zajęcie. Nagle usłyszała jakiś trzask przed swoją grotą, jakby złamanie patyka. Spojrzała w stronę wyjścia, które przesłonięte było lianami. Dźwięk już się nie powtórzył. Taylor wzruszyła ramionami i znów chwyciła za rysujący kamień. Nie minęło kilka minut, a z dworu znów dobiegł jakiś dźwięk. Tym razem przypominał uderzenie ciężkiego głazu o ziemię. Kotka zostawiła wszystkie rzeczy i skierowała się w stronę wyjścia. Strach zaciskał jej swoje szpony na gardle. Dotknęła łapą "zasłonę" z lian i jednym szybkim ruchem przesunęła rośliny. Pośród ciemności ukazały się świecące, czerwone oczy, które zaczęły wędrować w stronę kotki. Nagle postać skoczyła do naszej bohaterki. Ta uchyliła się, a siwe zwierzę wylądowało na jednej ze ścian jaskini. Podniosło się z trudem. Trzymało w łapce jakąś rzecz zapakowaną w liście. Zwierzęciem tym okazał się Oscar. Zdumiona Taylor stała z otwartym pyszczkiem i wpatrywała się w przybysza.
-Co ty tu robisz?- Szepnęła zdezorientowana.
-Przyszedłem cię przeprosić.- Powiedział z dużymi przerwami między słowami i głaszcząc swoją potłuczoną łapkę.
-Poważnie?!- Krzyknęła uradowana- Myślałam, że się gniewasz!
Szczęśliwa kotka podbiegła do Oscara i przytuliła go. Nie obchodziło ją to, że przed chwilą się śmiertelnie się przestraszyła. Teraz ważny był tylko on i jego przyjaźń.
-Przyniosłem ci prezent. Pomyślałem, że się ucieszysz.- Powiedział i podniósł z ziemi paczuszkę z liści. Rozpakował ją, a oczom Tay ukazał się naszyjnik stworzony z różnorakich roślin. Wyglądał jak tęczowa plątanina flory przyozdobiona kilkoma piórkami o żywych kolorach,  a na jego końcu był błyszczący, zielony kamyczek. Kot wyciągnął łapki w stronę błękitnookiej i założył jej wisiorek.
Na pyszczku naszej bohaterki pojawił się szczery uśmiech.

Wydawało jej się jakby cały świat nagle stał się bardziej kolorowy i piękny. Oscar odsunął się od niej na kilka kroków, a jego pysk zaczął wykrzywiać się w uśmiech, jego nosek się zmarszczył, a brwi niebezpiecznie skierowały się ku niemu. To nie był uśmiech radości. Przemawiało przez niego zło, oczy lśniły czerwienią. Tay przestraszyła się przyjaciela. Naszyjnik z roślin zaczął się powoli zaciskać. Próbowała go zerwać, ale nie udało się. Pazury też na nic się nie zdały. Nie rozważając innych opcji wybiegła z groty. Pędziła przed siebie, bo wiedziała, że Oscar jej nie pomoże. Teraz jest zły i nie było co do tego wątpliwości, choć w głębi serca jeszcze czuła, że jest w nim odrobinka miłości. Biegła i traciła oddech. Szary świat tracił kontury i stawał się ciemniejszy, a rośliny coraz mocniej się zaciskały. Upadła na ziemię. Przed oczami miała już tylko mrok...
___________________________________________________
Z rysunku nie jestem zadowolona... Wyszły za duże oczy i głowy. :( Ale trudno. Następnym razem bardziej się postaram ;) Kontynuacja przygód Taylor w następny piątek.